Lichtpuntje zijn voor iemand...

Tijd geleden las ik in een boekje.. 'doe eens iets liefs voor een ander, waardoor deze zich zeer gewaardeerd voelt ookal is het iets wat dagelijks gebeurd'. ....bijv: bedank de vuilnisman als hij langs komt...

Vandaag was het zo ver... ik stap uit m'n auto en de vuilniswagen en man doet zijn werk...de jonge mannen kijken en ik roep "DANK JE WEL HOOR"!! Gaan ze staan lachen en duwen naar elkaar ?!?! "Hij is al getrouwd hoor mw"!! roept er eentje dubbel van t lachen... pfff... Overduidelijk dat ze denken dat ik aan het sjansen ben!?!?! OMG!!!!!

"NEEEE" zeg ik terwijl ik onzeker en doodongelukkig doorloop .."neenee..ik bedoel er niks mee hoor"...schaam rood op mijn kaken..."ik wil alleen maar even-aardig zijn en ben blij dat je die troep mee neemt van me" ?!?!! "Stel je voor dat dat weken hier voor de deur zou blijven staan", probeer ik nog, boven al die herrie van de vuilniswagen uit, uit te leggen.... Ik kon even niks beters verzinnen! Al lachend roepen ze "graag gedaan mw"! En al lachend rijden ze achterop de vuilniswagen weg.... Ze denken vast "even- aardig" zijn... zeg maar "eigenaardig" zijn! Heb ik weer... Stom boek!!!!! Doe ik dus ook niet meer...

Sorry postbode...voor u zou er een keer een bekertje koffie klaar moeten staan, als het koud is volgens het boek...om te bedanken dat de post iedere keer weer aankomt...(behalve mijn jurkje dan..) Ik hou het wel bij een glimlach van achter het keukenraam vandaan...zucht..